Unia Europejska wzmacnia własne zdolności obronne: rola i współpraca z NATO

Unia Europejska i jej rola w zapewnianiu bezpieczeństwa transatlantyckiego

Unia Europejska, która przetrwała obie wojny światowe, rozumie znaczenie zapewnienia bezpieczeństwa. Przy tworzeniu UE przewidziano istnienie własnych sił, które miały współpracować z NATO i zapewniać bezpieczeństwo krajom członkowskim poza granicami UE. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa zostały określone Traktatem z Maastrichtu już w 1993 roku.

Jednakże tworzenie własnych formacji wojskowych UE rozpoczęło się dopiero na początku lat 2000. Po kilku latach biurokratycznych procedur kraje UE utworzyły oddzielny departament w ramach Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, który obecnie jest znany jako Sztab Wojskowy Unii Europejskiej.

Po prawie dwóch latach od okupacji Krymu i rozpoczęcia konfliktu na Donbasie, Wysoki przedstawiciel UE ds. zagranicznej polityki i bezpieczeństwa Federica Mogherini osiągnęła zatwierdzenie Globalnej strategii UE przez Radę Europejską, która obejmuje szeroki aspekt obronny.

Obecnie Sztab Wojskowy UE zarządza takimi formacjami wojskowymi jak Siły Szybkiego Reagowania, Europejski Korpus, Europejska Żandarmeria, Siły Morskie Europy oraz Grupy Bojowe UE.

Podczas kryzysowych sytuacji Sztab współpracuje z NATO oraz Wspólnym Komitetem, w skład którego wchodzą przedstawiciele ministerstw spraw zagranicznych i obrony pięciu krajów UE: Niemiec, Francji, Belgii, Luksemburga i Hiszpanii.

W obliczu rosnącego zagrożenia dla bezpieczeństwa Europy i przed nadchodzącym szczytem NATO, w Centrum Analizy Europejskiej Polityki (CEPA) zaprasza szefa Sztabu Wojskowego UE generała-lejtnanta Michela van der Laana na dyskusję o roli UE w zapewnianiu bezpieczeństwa transatlantyckiego.